اگر میخواهی از مرگ نترسی...

یکی از شاگردان امام جواد (ع) بیمار شده بود ،در حدی که، بستری شده بود، و امید به زنده ماندن نداشت، امام جواد (ع) با خبر شد همراه جمعی از اصحاب به عیادت او رفت ،وقتی به بالین او نشست و احوال پرسی کرد، و او زاز و گریه کرد و می گفت:

می میرم ،چه کنم،مرگ در کار است .امام جواد(ع) به او فرمود :«ای بنده خدا ،تو که از مرگ می ترسی ،از این روست که نمی دانی

مرگچیست ،

برای تو تو مثالی بزنم:اگر بدنت الوده به چرک باشد،و موجب زخمهای پوستی بدن گردد و ناراحت شوی ،و بدانی که اگر حمام بروی و شستشو کنی ،همه این چرکها و الودگیها و زخمها از بین می رود،ایا میل داری که با حمام برویری،یا میل نداری ؟
بیمار عرض کرد :البته که دوست دارم که هر چه زودتر ،به حمام بروم و خود را از
الودگیها و ناپاکیها پاک نمایم.
امام جواد(ع) فرمود:

مرگ برای مومن همان ،حمام است و ان اخرین منزلگاه و مرحله شستشو و پاکسازی از الودگیها گناه می باشد،بنابراین اگر به سوی مرگ رفتی ،در حقیقت از همه اندوهها و رنجها،رهیده ای ،و به سوی شادی رو اورده ای،پس غم را به خود را مده »1

بیانات گرم و پر مهر امام جواد(ع) روحی تازه در کالبد ان بیمار بخشید و قلب واعصاب او ارام شد،و اندوهش به شادی ونشاط تبدیل گردید.2

خدایا

مرگ

ما را شهادت در راه خود قرار بده: الهی امین...

پی نوشت :

1-وَ قِیلَ لِعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ: مَا الْمَوْتُ؟ فَقَالَ- عَلَیْهِ السَّلَامُ: «لِلْمُؤْمِنِ كَنَزْعِ ثِیَابٍ وَسِخَةٍ قَمِلَةٍ، وَ فَكِّ قُیُودٍ وَ أَغْلَالٍ ثَقِیلَةٍ، وَ الِاسْتِبْدَالِ بِأَفْخَرِ الثِّیَابِ وَ أَطْیَبِهَا رَوَائِحَ، وَ أَوْطَأِ الْمَرَاكِبِ، وَ آنَسِ الْمَنَازِلِ. وَ لِلْكَافِرِ كَخَلْعِ ثِیَابٍ فَاخِرَةٍ، وَ النَّقْلِ عَنْ مَنَازِلَ أَنِیسَةٍ، وَ الِاسْتِبْدَالِ «1» بِأَوْسَخِ الثِّیَابِ وَ أَخْشَنِهَا، وَ أَوْحَشِ «2» الْمَنَازِلِ، وَ أَعْظَمِ الْعَذَابِ»
اعتقادات الإمامیة و تصحیح الاعتقادج‏1ص : 51
داستانها ی چهارده معصوم –اشتهاردی ص 174